Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

ΘΕΡΑΠΕΙΑ





Η αγάπη είναι η μεγαλύτερη θεραπευτική δύναμη στον κόσμο΄ τίποτε δεν πάει πιο βαθιά από την αγάπη. Θεραπεύει όχι μόνο το σώμα, όχι μόνο τον νου, αλλά και την ψυχή. Αν μπορεί κανείς να αγαπά, τότε εξαφανίζονται όλες του οι πληγές. Τότε γίνεται πλήρης΄ κι αν είσαι πλήρης, είσαι άγιος.
Αν δεν είναι πλήρης κανείς, δεν είναι άγιος. Η σωματική υγεία είναι επιφανειακό φαινόμενο. Μπορεί να συμβεί μέσω της ιατρικής, μπορεί να συμβεί μέσω της επιστήμης. Όμως ο εσώτατος πυρήνας της ύπαρξής σου μπορεί να θεραπευτεί μόνο μέσω της αγάπης. Εκείνοι που γνωρίζουν το μυστικό της αγάπης γνωρίζουν το μεγαλύτερο μυστικό της ζωής. Τότε δεν υπάρχει γι΄αυτούς δυστυχία, δεν υπάρχουν γηρατειά, θάνατος. Φυσικά το σώμα θα γεράσει και το σώμα θα πεθάνει, αλλά η αγάπη σού αποκαλύπτει την αλήθεια πως δεν είσαι το σώμα. Είσαι καθαρή συνειδητότητα, δεν έχεις γέννηση, δεν έχεις θάνατο. Κι αν ζεις με την καθαρή αυτή συνειδητότητα, ζεις συντονισμένος με τη ζωή. Η μακαριότητα είναι παράγωγο της ύπαρξής σου σε συντονισμό με τη ζωή.

 Oσσο

ΥΠΟΤΑΓΗ








''Αρκεί η υποταγή. Υποταγή σημαίνει να παραδοθείς στο πρωταρχικό αίτιο του όντος . Μην αυταπατάσαι φανταζόμενος ότι αυτή η πηγή είναι κάποιος Θεός που είναι έξω από σένα. Η πηγή σου είναι μέσα σου. Παραδώσου σ' αυτήν. Αυτό σημαίνει ότι οφείλεις να αναζητήσεις την πηγή και να συνενωθείς με αυτήν. Επειδή φαντάζεσαι πως είσαι έξω από αυτήν, ρωτάς, 'Που είναι η πηγή;'

Μερικοί ισχυρίζονται ότι η ζάχαρη δεν μπορεί να γευτεί την ίδια της την γλυκύτητα κι ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος γευόμενος για να την γευτεί και να την απολαύσει. Ομοίως ισχυρίζονται ότι ένα άτομο δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και ο Υπέρτατος και να απολαμβάνει την Ευδαιμονία της καταστάσεώς Του΄ κι ότι επομένως πρέπει να διατηρηθεί η ατομικότητα από την μία πλευρά και ο Θεός από την άλλη, έτσι ώστε να μπορεί να υπάρξει απόλαυση. Είναι άραγε ο Θεός άψυχος όπως η ζάχαρη; Είναι ποτέ δυνατό, και να παραδοθείς και να διατηρήσεις την ατομικότητά σου για να γευτείς την ύψιστη απόλαυση; Αυτοί επιπλέον λένε πως αφού η ψυχή  φτάσει στην επουράνια σφαίρα, παραμένει εκεί υπηρετώντας το Υπέρτατο Όν. Μπορεί άραγε ο ήχος της λέξεως 'υπηρεσία' να ξεγελάσει τον Θεό; Δεν τα γνωρίζει όλα αυτά; Περιμένει άραγε τις υπηρεσίες αυτών των ανθρώπων; Ο Ίδιος- ως Καθαρή  Συνείδηση-δεν θα τους ρωτήσει, 'Ποιοι είστε εσείς που νομίζετε ότι είστε χωριστοί από μένα και τολμάτε να θέλετε να με υπηρετήσετε;'.

Άλλοι πάλι, υποθέτουν ότι η ατομική ψυχή γίνεται καθαρή όταν απολλαγή από το εγώ και είναι τότε ικανή να αποτελέσει το σώμα του Κυρίου. Έτσι, ο Κύριος είναι το Πνεύμα και οι καθαρμένες ψυχές αποτελούν το σώμα και τα μέλη Του. Είναι άραγε δυνατόν να υπάρχει μια ψυχή των ψυχών; Πόσες ψυχές υπάρχουν; Η απάντηση πρέπει να είναι, ' Υπάρχουν πολλές ατομικές ψυχές και Μία Υπέρτατη Ψυχή'. Τι είναι ψυχή σε τούτη την περίπτωση; Δεν μπορεί να είναι το σώμα κ.τ.λ. Πρέπει να είναι αυτό που μένει αφού απορριφθούν όλα τα άλλα. Έτσι, ακόμα κι αφού επιτευχθεί η επίγνωση ότι η ψυχή είναι εκείνο που δεν μπορεί να απορριφθεί, είναι ανάγκη να γνωσθεί η ύπαρξη της Υπέρτατης Ψυχής. Σε αυτήν την περίπτωση, με ποιο τρόπο επιτεύχθηκε η επίγνωση ότι η ψυχή είναι η τελική πραγματικότητα-μήπως αφού απορρίφθηκαν όσα ήταν ξένα προς αυτήν; Αν αυτό ισχύει, τότε η ατομική ψυχή που περιγραφόταν ως αναφαίρετη πραγματικότητα δεν είναι η αληθινή ψυχή.

Όλη αυτή η σύγχυση οφείλετε στην λέξη ψυχή(atma). Η ίδια λέξη χρησιμοποιείτε για να αναφερθεί κανείς στο σώμα, στις αισθήσεις, στον νου, στην ζωτική ενέργεια, στην ατομική ψυχή και στο Υπέρτατο Όν. Αυτή η πλατιά εφαρμογή του όρου έχει γεννήσει την ιδέα ότι η ατομική ψυχή(jivatma) αποτελεί το σώμα του Υπέρτατου( Paramatma). 'Εγώ, ω Αρτζούνα, είμαι ο Εαυτός που εδρεύει στις καρδιές όλων των πλασμάτων''(ΒG 10.20) Αυτός ο στοίχος πληροφορεί ότι ο Κύριος είναι ο Άτμα (Εαυτός) όλων των πλασμάτων. Λέει άραγε, ' ο Εαυτός των εαυτών'; Αν, από την άλλη πλευρά, συγχωνευτείς στον Εαυτό, δεν περισσεύει ατομικότητα. Γίνεσαι η ίδια η πηγή. Σε αυτήν την περίπτωση τι νόημα έχει η υποταγή; Ποιος θα παραδοθεί και σε ποιόν; Αυτές οι ερωτήσεις αποτελούν αφοσίωση (bhakti), σοφία (jnana) και διερεύνηση (vichara).

 Ανάμεσα στους Βαισναβίτες αγίους υπάρχει ο Nammalvar που είπε ' Ήμουν χαμένος σε λαβύρινθο, προσκολλημένος στο 'Εγώ' ή ' τα δικά μου'΄ περιπλανιόμουν χωρίς να γνωρίζω τον Εαυτό μου. Όταν συνειδητοποίησα τον Εαυτό μου, κατάλαβα ότι Εγώ ο ίδιος είμαι Εσύ κι ότι 'τα δικά μου' (δηλ. τα υπάρχοντά μου) είσαι μόνο Εσύ.

Έτσι- όπως βλέπεις- η Αφοσίωση(bhakti) δεν είναι τίποτε άλλο από το να γνωρίζεις τον Εαυτό σου. Αυτό το δέχεται και η σχολή του Σχετικού Μονισμού( Visistadvaita). Αλλά, πάντα πιστοί στην παράδοση τους, τούτοι επιμένουν ότι τα άτομα αποτελούν μέρη του Υπέρτατου-τα μέλη του, τρόπος του λέγειν.  Η παραδοσιακή τους διδασκαλία επίσης λέει ότι η ατομική ψυχή πρέπει να καθαρθεί και κατόπιν να παραδοθεί στο Υπέρτατο΄ τότε το εγώ χάνεται και μεταβαίνεις μετά θάνατο στη σφαίρα του Βίσνου΄ τελικά, απολαμβάνεις τον Υπέρτατο( ή το Άπειρο)!

Ο ισχυρισμός ότι είσαι χωριστός από την Αρχέγονη Πηγή αποτελεί προσποίηση΄ το να προσθέτεις ότι κάποιος που έχει απαλλαγεί από το εγώ γίνεται αγνός αλλά παρά ταύτα διατηρεί την ατομικότητά του μόνο για να απολαύσει ή για να υπηρετήσει τον Υπέρτατο είναι ένα δόλιο τέχνασμα. Τι διπλοπροσωπία είναι αυτή-πρώτον σφετερίζεσαι αυτό που αληθινά ανήκει σ' Εκείνον και κατόπιν να προσποιείσαι ότι Τον βιώνεις ή Τον υπηρετείς! Δεν Του είναι ήδη γνωστά όλα αυτά; ''


Αποσπασμα  απο το  βιβλιο  << Ομιλιες  με τον  Σρι   Ραμανα   Μαχαρσι >>



Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Εγω χωρις ΕΓΩ





Το μόνο που μπορεί να κάνει το «εγώ» είναι να γνωρίσει τον εαυτό του. Πρέπει να ξέρει τους περιορισμούς του, τα κίνητρα, τα αισθήματα, τα πάθη, τις σκληρότητες, την έλλειψη αγάπης, και να έχει επίγνωση όλων των δραστηριοτήτων του. Πρέπει κανείς να τα βλέπει όλα αυτά και να παραμένει σιωπηλός, χωρίς να ρωτάει, χωρίς να «ζητιανεύει», χωρίς ν’ απλώνει το χέρι για να πάρει κάτι ψυχολογικά. Αν απλώσεις το χέρι σου ζητιανεύοντας ψυχολογικά, θα μείνεις για πάντα με άδεια χέρια. Αλλά το να γνωρίζεις τον εαυτό σου, τον υποσυνείδητο όσο και το συνειδητό, είναι η αρχή της σοφίας και το να γνωρίζεις τον εαυτό σου, μ’ αυτή την έννοια, φέρνει ελευθερία. Αυτή η ελευθερία δεν είναι ελευθερία για να μπορέσεις εσύ προσωπικά να έχεις την εμπειρία εκείνης της Πραγματικότητας. Ο άνθρωπος που είναι ελεύθερος δεν είναι ελεύθερος από κάτι ή για κάτι, είναι απλώς ελεύθερος και τότε, αν εκείνη η κατάσταση Πραγματικότητας θέλει να έρθει, θα έρθει – είναι μάταιο να ψάχνεις εσύ να τη βρεις.

Κρισναμουρτι 


ΤΟ     ΤΑΞΙΔΙ




Είναι ένα ταξίδι που πρέπει να το κάνει κανείς ολομόναχος, χωρίς συντρόφους ή συζύγους ή βιβλία. Ξεκινάς αυτό το ταξίδι μόνο όταν έχεις δει πραγματικά αυτή την αλήθεια: ότι πρέπει να βαδίσεις ολομόναχος. Και τότε είσαι μόνος. Και βαδίζεις χωρίς πίκρα ή κυνισμό, χωρίς απελπισία, αλλά επειδή βλέπεις το γεγονός ότι η μοναξιά είναι απόλυτα απαραίτητη. Το γεγονός αυτό και η αντίληψη αυτού του γεγονότος κάνουν κάποιο ελεύθερο να βαδίσει μόνος του. Το βιβλίο, ο σωτήρας, ο δάσκαλος, όλα αυτά είσαι εσύ. Πρέπει να μάθεις τον εαυτό σου. Κι αυτό δεν σημαίνει να συσσωρεύσεις γνώση για τον εαυτό σου κι ύστερα μ’ αυτή την γνώση να κοιτάζεις την κίνηση της ίδιας σου της σκέψης.
Για να μάθεις τον εαυτό σου, για να γνωρίζεις τον εαυτό σου, πρέπει να παρατηρείς με φρεσκάδα, με ελευθερία. Δεν μπορείς να μάθεις κάτι για τον εαυτό σου αν απλώς χρησιμοποιείς κάποια γνώση που έχεις πάρει, δηλαδή αν κοιτάς τον εαυτό σου με γνώμονα όσα έχεις μάθει από κάποιο καθοδηγητή, κάποιο βιβλίο ή κι από την ίδια σου την εμπειρία. Το «εγώ» είναι μια εξαιρετική οντότητα, είναι κάτι περίπλοκο, ζωτικό, εκπληκτικά ζωντανό, που αλλάζει αδιάκοπα και περνάει απ’ όλων των ειδών τις εμπειρίες. Είναι ένας στρόβιλος τεράστιας ενέργειας και δεν υπάρχει κανείς να σου διδάξει τίποτα γι’ αυτό- κανείς! Τούτο είναι το πρώτο που πρέπει να καταλάβει κανείς. Όταν το καταλάβεις μια και καλή αυτό, όταν δεις πραγματικά την αλήθεια του, τότε έχεις ήδη απελευθερωθεί από ένα βαρύ φορτίο: έχεις πάψει να περιμένεις από κάποιον άλλο να σου πει τι να κάνεις. Υπάρχει ήδη η αρχή του εκπληκτικού αρώματος της ελευθερίας.


Κρισναμουρτι