ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟ

Αναμεσα στην αναμνηση  και στο τωρινο υπαρχει  μια βασικη διαφορα, η οποια  μπορει να παρατηρηθει καθε στιγμη. Σε  κανενα σημειο του χρονου  δεν ταυτιζεται το τωρινο με την αναμνηση.
Αναμεσα σε αυτα τα δυο υπαρχει  μια διαφορα  ως προς το ειδος και οχι μονο ως προς την ενταση. Το  τωρινο ειναι αναμφισβητητα τετοιο. Με  καμια   προσπαθεια θελησης  η φαντασιας δεν μπορειτε να  εναλλαξετε  αυτα τα δυο. Τωρα,  τι  ειναι  εκεινο  που δινει   αυτη τη μοναδικη ιδιοτητα  στο τωρινο;. Το τωρινο ειναι πραγματικο, ενω υπαρχει μια αβεβαιοτητα  γυρω απο την αναμνηση. Και  αυτο γιατι, μια στιγμη πριν, η αναμνηση ηταν τωρινη, μια στιγμη μετα  και το τωρινο θα αποτελει  αναμνηση. Τι  ειναι αυτο που καθιστα το τωρινο μοναδικο; Προφανως, ειναι η αισθηση οτι ειστε παρων. Στην  μνημη και στην προσδοκια υπαρχει ενα ξεκαθαρο αισθημα, οτι προκειται για μια νοητικη κατασταση που παρατηρειται, ενω  στο τωρινο το αισθημα ειναι κυριως οτι ειστε παρων και σε επιγνωση.
Οπου   κι αν πατε, την αισθηση  του εδω και τωρα  την κουβαλατε μαζι σας διαρκως. Αυτο σημαινει οτι ειστε ανεξαρτητος απο χωρο και χρονο, οτι ο χωρος και ο χρονος ειναι μεσα σε εσας, κι οχι εσεις μεσα σε αυτα. Η ταυτιση  του εαυτου σας  με το σωμα, που ειναι φυσικα περιορισμενο  σε χωρο και χρονο, ειναι αυτη που σας  δινει  το αισθημα   του πεπερασμενου. Στην πραγματικοτητα ειστε απειρος  και αχρονος.
Δεν υπαρχει συνθεση πολλων εαυτων , μονο ενας   Εαυτος  υπαρχει   και ειστε εσεις  εκεινος ο Εαυτος. Ο  εαυτος  που ειστε,  ειναι ο μονος Εαυτος που υπαρχει. Αποδιωξτε κι εγκαταλειψτε τις  λανθασμενες σας ιδεες γυρω απο τον εαυτο σας και νατος, σε ολη του τη μεγαλοπρεπεια. Ο νους σας μονο ειναι εκεινος που εμποδιζει την αυτογνωσια.
Δεν υπαρχει  αυτο  το πραγμα που αποκαλειται νους. Υπαρχουν  ιδεες   και καποιες απο αυτες ειναι λανθασμενες. Εγκαταλειψτε τις λανθασμενες   ιδεες, γιατι ειναι   ψευτικες  και  παρεμποδιζουν την θεωρηση του εαυτου σας.
Οι  βεβαιωσεις ειναι συνηθως   λανθασμενες   και οι αρνησεις σωστες.
Μονο  με την αρνηση μπορει κανεις  να ζησει. Η  βεβαιωση  ειναι σκλαβια. Το  να αμφισβητειτε   και να αρνειστε  ειναι  αναγκαιο. Ειναι  η ουσια της εξεγερσης   και χωρις  εξεγερση  δεν μπορει  να υπαρξει  καμια  ελευθερια.
Δεν  υπαρχει κανενας  αλλος, δευτερος, η ανωτερος Εαυτος για να τον αναζητησετε. Εσεις  ειστε ο υψιστος Εαυτος, μονο που πρεπει  να εγκαταλειψετε τις ψευτικες ιδεες που εχετε  για τον εαυτο σας. Και η  πιστη  και η λογικη σας λενε  οτι δε ειστε  ουτε το σωμα, ουτε  οι επιθυμιες και οι φοβοι του, ουτε  ειστε ο νους  με τις φανταχτερες ιδεες του, ουτε ο ρολος  που η κοινωνια σας εξαναγκαζει να παιξετε, το προσωπο  που υποτιθεται  οτι ειστε. Παραιτηθειτε απο το  ψευτικο και το αληθινο θα αναδυθει  απο μονο του.
Λετε οτι θελετε  να γνωρισετε τον εαυτο σας.  Ειστε ο εαυτος  σας- δεν μπορειτε  να ειστε τιποτε αλλο  παρα αυτο που ειστε. Αραγε  η γνωση ειναι χωριστη απο την υπαρξη; Οτιδηποτε  μπορειτε να γνωρισετε με το νου σας, ειναι του  νου σας, δεν ειστε εσεις,  για τον εαυτο σας μπορειτε μονο να πειτε: Εγω ειμαι, εχω επιγνωση, μου αρεσει αυτο:..
Δεν μπορειτε  να ειστε ζωντανος,  γιατι ειστε  η ιδια η ζωη. Αυτο που υποφερει  ειναι το προσωπο που φανταζεστε οτι ειστε, οχι εσεις. Διαλυστε  το μεσα στην επιγνωση. Προκειται για ενα σκετο σωρο αναμνησεων  και συνηθειων. Απο την επιγνωση  του απατηλου ως την επιγνωση της πραγματικης σας φυσης υπαρχει ενα χασμα, που ευκολα θα το διασχισετε, απο τη στιγμη που θα κατεχετε πληρως την τεχνη της καθαρης  επιγνωσης.....

ΣΡΙ    ΝΙΣΑΡΓΚΑΝΤΑΤΤΑ   ΜΑΧΑΡΑΤΖ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΙΩΠΗ

Ο  δον Χουαν  ελεγε  οτι η εσωτερικη  σιωπη  ηταν η πιο πολυποθητη κατασταση που επιδιωκαν  οι σαμανοι του αρχαιου Μεξικου. Την οριζε σαν μια φυσικη κατασταση της ανθρωπινης  αντιληψης στην οποια  οι σκεψεις  αποκλειονται και ολες οι λειτουργειες  οριζονται απο ενα επιπεδο  αντιληψης που δεν απαιτει τη χρηση του καθημερινου μας  γνωστικου συστηματος.
Η   εσωτερικη σιωπη  συνδεοταν παντα με το σκοταδι, τουλαχιστον για τους  σαμανους της γενιας του δον Χουαν, ισως  επειδη η ανθρωπινη αντιληψη, στερημενη απο το συνηθισμενο  της συντροφο, τον εσωτερικο διαλογο, πεφτει σε κατι  που θυμιζει  σκοτεινο λακκο.Το  σωμα  λειτουργει  οπως παντα, αλλα η συνειδηση  οξυνεται. Οι  αποφασεις  ειναι αμεσες  και απορρεουν απο ενα ξεχωριστο ειδος γνωσης, το οποιο στερειται  λεκτικης αποδοσης.
Η  ανθρωπινη αντιληψη που λειτουργει σε κατασταση εσωτερικης  σιωπης, μπορει να φτασει σε απεριγραπτα  επιπεδα.Καποια  απο αυτα ειναι ξεχωριστοι  κοσμοι, εντελως  διαφορετικοι απο εκεινους που επισκεπτομαστε  μεσω του ονειρεματος. Ειναι  απεριγραπτες καταστασεις, ανεξηγητες  στα πλαισια  των γραμμικων παραδειγματων  που χρησιμοποιει η αντιληψη μας στη συνηθισμενη της κατασταση για να εξηγησει  το συμπαν.
Η   εσωτερικη  σιωπη, ειναι η βαση για να πετυχουμε  ενα γιγαντιο βημα εξελιξης: τη σιωπηλη  γνωση- το επιπεδο της ανθρωπινης αντιληψης  οπου  η γνωση  ειναι αυτοματη και αμεση.
Η  γνωση  σε αυτο το  επιπεδο  δεν ειναι προιον  εγκεφαλικης λειτουργιας, επαγωγικων  η παραγωγικων συλλογισμων η γενικευσεων που βασιζονται σε ομοιοτητες και διαφορες. Στο  επιπεδο  της  εσωτερικης γνωσης  δεν υπαρχει  τιποτα  απο πριν, τιποτα που θα μπορουσε να συγκροτησει  ενα σωμα  γνωσης, επειδη  τα παντα  επικεινται στο  τωρα. Συνθετα  συστηματα  πληροφοριων  μπορουν  να γινουν κατανοητα χωρις  καμια γνωστικη προετοιμασια.
Ο  δον  Χουαν   πιστευε  οτι η εσωτερικη γνωση ειχε εισχωρησει στον πρωτογονο  ανθρωπο, χωρις αυτο να σημαινει οτι εκεινος  ηταν πραγματικα ο κατοχος της. Αυτο το << μπολιασμα>>ηταν  πολυ ισχυροτερο απο οτι  στο  συγχρονο ανθρωπο, οπου  ο κυριος  ογκος της γνωσης  ειναι καρπος μηχανικης μαθησης. Ειναι  αξιωμα  των μαγων οτι, μολονοτι εχουμε χασει  αυτο το << μπολιασμα>>, το μονοπατι που οδηγει στη σιωπηλη γνωση θα ειναι παντα ανοιχτο στον ανθρωπο μεσω της εσωτερικης σιωπης.
Ο  δον  Χουαν  διδασκε τη διαπιστωση που εκαναν οι μαγοι της γενιας του: οτι η εσωτερικη σιωπη πρεπει να κατακταται με διαρκη ασκηση πειθαρχιας. Πρεπει να αποκταται με κοπο και να αποθηκευεται λιγο λιγο, λεπτο με το λεπτο. Με αλλα λογια πρεπει κανεις να πιεσει τον εαυτο του να σωπαινει, εστω και για λιγα  δευτερολεπτα  τη φορα. Συμφωνα με το  δον Χουαν ηταν κοινη πεποιθηση των μαγων  οτι η επιμονη ενος ανθρωπου μπορει να κατανικησει τη συνηθεια, ωσπου να φτασει, αναλογα με το ατομο, επιμενοντας για λιγα δευτερολεπτα η λεπτα, σε ενα κατωφλι. Για  παραδειγμα, αν το κατωφλι της εσωτερικης  σιωπης ειναι δεκα λεπτα για ενα  συγκεκριμενο ατομο, τοτε, μολις φτασει σε αυτο το κατωφλι, η εσωτερικη σιωπη επερχεται  απο μονη της, αυτοβουλα, θα ελεγε κανεις. Δεν μπορουμε να γνωριζουμε εκ των προτερων το προσωπικο  μας κατωφλι ο μονος τροπος για να το ανακαλυψουμε ειναι μεσω αμεσης   εμπειριας.
Ο δον  Χουαν τονιζε με καθε  τροπο τη σημασια που εχει μια  πραγματιστικη σταση προκειμενου να επιτευχθει  η εσωτερικη σιωπη. Οριζε την πραγματιστικη σταση ως την ικανοτητα να απορροφα κανεις καθε απροοπτο που  μπορει να εμφανιστει  καθοδον.
Επαναλαμβανε  σε  καθε ευκαιρια οτι η επιδραση της εσωτερικης  σιωπης   συγκλονιζει  τον ανθρωπο κι οτι ο μονος   ανασταλτικος παραγοντας αυτου του κλονισμου ειναι η πραγματιστικη σταση, την οποια  πετυχαινει  ενα εξαιρετικα  ευπροσαρμοστο, ευκινητο, δυνατο σωμα. Ελεγε  οτι για τους μαγους  το φυσικο σωμα ηταν  η μοναδικη  υποσταση που ειχε σημασια  κι οτι δεν υπαρχει καν ο υποτιθεμενος  δυισμος  αναμεσα  στο σωμα και το νου. Λεγοντας <<φυσικο  σωμα >> εννοουσε  και το σωμα  και το νου μαζι  οπως τα γνωριζουμε και προσθετε  πως οι μαγοι πιστευαν οτι,  για να αντισταθμιζει το φυσικο σωμα ως ολιστικη  μοναδα, υπαρχει μια αλλη διαταξη ενεργειας  που προσεγγιζουμε  μεσω της  εσωτερικης σιωπης: το ενεργειακο  σωμα.


ΚΑΡΛΟΣ      ΚΑΣΤΑΝΕΝΤΑ
Αποσπασμα   απο το  βιβλιο  Μαγικα  Περασματα

ΑΓΝΟΗΣΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΟΡΑ

 Η  πνευματικη  προοδος  απαιτει  να δινουμε  εμφαση σε οτι ειναι σημαντικο και να παραβλεπουμε ολα τα υπολοιπα  σαν ασημαντες επιδιωξεις  αναξιες της προσοχης μας. Εππλεον, το να θεωρηθεις  ανοητος  και απλοικος  για πραγματα  που δεν σε αφορουν  ειναι στην πραγματικοτητα καλο.
Μην ασχολεισαι  με τις εντυπωσεις των αλλων για σενα. Ειναι θαμπωμενοι  και τους εξαπατουν   οι εξωτερικες εμφανισεις των πραγματων. Μεινε  προσκολλημενος στο σκοπο σου. Αυτο και μονο θα δυναμωσει την θεληση σου  και θα δωσει συνοχη στη ζωη σου.
Αποφευγε  να προσπαθεις   να κερδισεις την επιδικιμασια  και το θαυμασμο των αλλων. Ακολουθεις  καποιον ανωτερο σκοπο.Μην επιθυμεις  να σε θεωρουν οι αλλοι κοσμοπολιτη, μοναδικο, η σοφο.
Στην πραγματικοτητα, αν φαινεσαι μοναδικος  στους αλλους, να εισαι επιφυλακτικος. Να εισαι  παντα σε επιφυλακη εναντια σε μια ψευτικη  αισθηση αυτο-σπουδαιοτητας.
Το να διατηρεις  τη θεληση  σε αρμονια  με την αληθεια  και το να ασχολεισαι  με αυτο που ειναι περα απο τον ελεγχο σου ειναι πραγματα που αποκλειει το ενα το αλλο. Ενω εισαι απορροφημενος με το ενα θα παραμελεις   το αλλο.


Η   τεχνη   του  Ζην
ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΗΣ

Η  αυτοπεποιθηση του πολεμιστη δεν εχει σχεση με την αυτοπεποιθηση  του μεσου ανθρωπου. Ο μεσος  ανθρωπος αναζητα την σιγουρια στα ματια  τριτων  και αυτο το ονομαζει  αυτοπεποιθηση. Ο πολεμιστης  αναζητα  την τελειοτητα  στα δικα του  ματια   και αυτο το ονμαζει ταπεινοτητα.  Ο   μεσος  ανθρωπος  ειναι  αγκιστρωμενος  στους  συνανθρωπους του, ενω ο   πολεμιστης  ειναι αγκιστρωμενος μονο  στο απειρο.
Υπαρχουν  παρα  πολλα πραγματα  τα οποια  μπορει να κανει ενας πολεμιστης σε καποια  συγκεκριμενη στιγμη και τα οποια πριν απο χρονια δε μπορουσε να κανει. Κι αυτο  δε συμβαινει γιατι αλλαξε   η φυση αυτων καθαυτων των πραγματων  αυτο που αλλαξε ειναι η αποψη του  για τον εαυτο του.
Ο  μοναδικος  τροπος  δρασης που ειναι δυνατο  να ακολουθησει  ενας πολεμιστης  ειναι να ενεργει  με συνεπεια και χωρις  επιφυλαξεις. Ξερει  αρκετα  για το  μονοπατι του  πολεμιστη   ωστε να δρασει συμφωνα με αυτο, αλλα  οι παλιες του συνηθειες  μπορει να σταθουν εμποδιο  στο  δρομο του.   Αν ενας   πολεμιστης προκειται να επιτυχει σε κατι. η επιτυχια  πρεπει  να ερθει γαληνια, μετα απο μεγαλη προσπαθεια, αλλα χωρις αγχη η ιδεοληψια.
Ο  εσωτερικος  διαλογος  ειναι αυτο που  κραταει  τους  ανθρωπους  στον  κοσμο της  καθημερινοτητας. Ο κοσμος ειναι ετσι η ειναι αλλιως, μονο  και  μονο επειδη συζηταμε με τους εαυτους μας  σχετικα με το αν ειναι  ετσι η αλλιως. Η διοδος που οδηγει στον κοσμο των σαμανων  ανοιγει μονο αφου  ο πολεμιστης  εχει μαθει  να σταματα  τον εσωτερικο  του διαλογο.
Η  αλλαγη  της  αντιληψης  μας για τον κοσμο  ειναι   η ουσια του  σαμανισμου.Και ο σταματημα του  εσωτερικου μας διαλογου ειναι ο μονος τροπος για να το επιτυχουμε. Οταν  ενας πολεμιστης  μαθαινει  να σταματα τον εσωτερικο  διαλογο, ολα  γινονται   δυνατα   και τα πιο παραδοξα σχηματα γινονται προσιτα.


ΚΑΡΛΟΣ    ΚΑΣΤΑΝΕΝΤΑ
Αποσπασματα  απο τις  Ιστοριες   Δυναμης

ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ

Το  μονο  που ξερω ειναι πως οτι εξαρταται  δεν ειναι πραγματικο. Το  πραγματικο ειναι αληθινα ανεξαρτητο. Αφου η υπαρξη του προσωπου εξαρταται  απο την υπαρξη του κοσμου,κι επισης περικλειεται και καθοριζεται απο τον κοσμο,τοτε το προσωπο δεν μπορει να ειναι πραγματικο.
Ακομη και το ονειρο εχει υπαρξη, οταν το αναγνωριζουμε, το απολαμβανουμε  και το υφισταμεθα.
Οτιδηποτε  σκεπτεστε και αισθανεστε, εχει υπαρξη. Ομως  μπορει να μην ειναι αυτο που εσεις νομιζετε   πως ειναι. Αυτο  που νομιζετε  πως ειναι το προσωπο, μπορει να ειναι κατι τελειως διαφορετικο..
Δεν εχετε τη   δυνατοτητα να πειτε πως ειστε αυτο που νομιζετε οτι ειναι ο εαυτο σας.Οι  ιδεες σας για τον εαυτο σας αλλαζουν απο μερα σε μερα και απο στιγμη σε στιγμη. Η εικονα για τον εαυτο σας ειναι το πιο ευμεταβολο πραγμα  που διαθετετε.Ειναι  εξαιρετικα ευπροσβλητο, κυριολεκτικα στο ελεος των περαστικων. Μια  απωλεια αγαπημενου  προσωπου, το χασιμο μιας δουλειας, μια προσβολη, και η εικονα που εχετε  για τον εαυτο σας, που εσεις  τον αποκαλειτε  << προσωπο σας>>
αλλαζει βαθεια. Για  να  γνωρισετε τι ειστε, πρεπει  πρωτα να ερευνησετε και να ανακαλυψετε  τι δεν ειστε. Και  για να μαθετε τι δεν ειστε, πρεπει  να παρατηρειτε  τον εαυτο σας προσεκτικα, απορριπτοντας  ολα οσα δεν συμφωνουν  αναγκαστικα με το βασικο γεγονος  του <<Εγω Ειμαι>>
Οι  ιδεες :  γεννηθηκα  σε ενα δεδομενο  μερος, σε δεδομενο χρονο, απο τους γονεις μου και τωρα ειμαι ετσι και ετσι, ζωντας καπου, παντρεμενος, πατερας, δουλευοντας καπου, και τα λοιπα, δεν ειναι συμφυεις με την αισθηση του <<Εγω Ειμαι>> Η συνηθης   σταση μας ειναι: << ειμαι αυτο>>. Ξεχωριστε  σταθερα και επιμελως  το << Εγω  Ειμαι>>   απο το <<αυτο>> η << εκεινο>>, και προσπαθηστε  να νιωσετε τι σημαινει  το να  ειστε, απλως να ειστε, χωρις  να ειστε  << το ταδε>> η <<το δεινα>>. Ολες οι συνηθειες   μας  πανε  αντιθετα  σε αυτο και το καθηκον  της καταπολεμησης τους  ειναι μακροχρονιο και δυσκολο μερικες φορες, αλλα η καθαρη κατανοηση βοηθα  παρα πολυ.
Οσο πιο καθαρα κατανοησετε   πως  στο επιπεδο του νου μπορειτε  να προσδιορισθειτε μονο με αρνητικους  ορους, τοσο  πιο συντομα θα φθασετε στο τελος της ερευνας  σας  και στην πραγματωση της απεριοριστης υπαρξης  σας

ΣΡΙ  ΝΙΣΑΡΓΚΑΝΤΑΤΤΑ   ΜΑΧΑΡΑΤΖ
ΕΙΜΑΙ  ΕΚΕΙΝΟ

ΣΚΟΠΟΣ

Αν υπηρχε   σκοπος  στη ζωη, τα πραγματα δεν θα ηταν τοσο ομορφα, επειδη μια μερα  θα εφτανες στο τελος και τοτε απο κει και περα, τα παντα θα ηταν βαρετα. Τοτε  τα παντα θα ηταν μια συνεχης επαναληψη. Θα συνεχιζοταν η ιδια μονοτονια. Και η ζωη σιχαινεται την μονοτονια.Δημιουργει συνεχως καινουριους στοχους, επειδη  εκεινη δεν εχει κανεναν. Απο τη στιγμη που φτανεις σε μια συγκεκριμενη κατασταση, η ζωη  σου δινει  εναν αλλο στοχο. Ο οριζοντας  συνεχιζει να τρεχει μπροστα σου. Ποτε δεν τον φτανεις,εισαι παντοτε  στο δρομο. Παντοτε πλησιαζεις και πλησιαζεις. Και αν το καταλαβεις αυτο, τοτε  ολη η ενταση  του νου   εξαφανιζεται, επειδη η ενταση βρισκεται στο οτι αναζητας ενα σκοπο, στο οτι θελεις να φτασεις καπου.
Ο νους συνεχως θελει νε φτασει καπου και η ζωη συνεχως  φτανει και αναχωρει-φτανει  για να αναχωρησει και παλι. Δεν υπαρχει τελος σε αυτο. Ποτε  δεν ειναι  τελεια  και αυτη ειναι  η τελειοτητα  της. Ειναι  μια  δυναμικη  διαδικασια, δεν ειναι  ενα  νεκρο, στατικο  πραγμα.
Η  ζωη δεν ειναι  στασιμη, ειναι μια συνεχης  ροη. Απο τη στιγμη που το  καταλαβεις αυτο, αρχιζεις  να απολαμβανεις  το ιδιο το ταξιδι. Καθε βημα ειναι ενας  σκοπος   και δεν υπαρχει κανενας αλλος σκοπος. Αυτη η κατανοηση, απο τη στιγμη  που εδραιωνεται μεσα στον βαθυτερο πυρηνα  σου, σε  χαλαρωνει. Τοτε δεν υπαρχει ενταση, επειδη δεν υπαρχει πουθενα να πας, οποτε δεν μπορεις ουτε και να ξεστρατισεις....

OSHO
365  ΜΕΡΕΣ

Ο ΕΥΘΥΣ ΔΡΟΜΟΣ

Ο δρομος που θα κανουμε ειναι δρομος  μεταστοιχειωσης, δρομος μεταμορφωσης του ανθρωπου σε θεοτητα. Η ολοκληρωτικη  παραδοση του εαυτου  σου ειναι προυποθεση  σε αυτο το δρομο. Για να αναψουμε μια μεγαλη αλχημικη φωτια, χρειαζεται  να συγκεντρωσουμε πολυ καυσιμη υλη. Πρεπει  να διανοιξουμε το υπεδαφος της  υπαρξης , οπου λιμναζουν  οι ζωτικες  ενεργειες  και μετατρεπεται η σκοτεινη πλευρα της εμπειριας σε << ευφλεκτη>>, ρευστη ουσια.
Ετοιμασου για επωδυνες καταδυσεις σε περιοχες της  συνειδησης αγνωστες, ξεχασμενες απο το φωτισμο της επιγνωσης και καλα κρυμμενες. Μερη του εαυτου σου, που κρατησες κρυφα απο ολους, οχι ομως και απο τον παντογνωστη οφθαλμο  μεσα σου.Ετοιμασου να αγγιξεις αυτα που σε πληγωνουν, αυτα που εχεις απωθησει βαθεια, τρομαζοντας και εσυ ο ιδιος απο την συντριπτικη  επιδραση που ειχαν πανω σου. Ετοιμασου για τη μυστικη παλη της ψυχης με το σκιωδη πολο του εαυτου σου, για να κατανοησεις με ποιο τροπο αυτος ορθωνει εμποδια, μεσα σου και γυρω σου.Οσο προχωρας, η αντισταση  θα μεγαλωνει. Καθε βημα  σου θα  δοκιμαζεται στη φωτια  και μονο η ισχυρη θεληση, η αγαπη, και η γνωση θα διασφαλιζουν τη συνεχεια της πορειας σου.
Ετοιμασου να δεις στη μεγαλη  βιωματικη οθονη, την ταινια που σκηνοθετησες  απο την αρχη, μεσα στην οποια θα αντιληφθεις, πως βημα -βημα  εγινες ο δημιουργος  του εαυτου σου. Μεσα απο τους ρολους που επαιξες, εμβαθυνες στο μεγαλο  μυστηριο του συνειδητου πεδιου, που τοσο ελκυστικο υπηρξε για σενα, ωστε να εισχωρησεις  σε αυτο με κινδυνο να ξεχασεις ποιος πραγματικα ησουν. Μεσα  απο αυτους τους ρολους  γνωρισες την ενστικτωδη ζωη, το φοβο, τον ανταγωνισμο, την αναγκη.Ειναι αυτοι  οι παιγμενοι ρολοι στο αρχαιο θεατρο της ζωης, που στιγμες στιγμες ερχονται στην επιφανεια, ως πλευρες του χαρακτηρα σου, ξαφνιαζοντας σε  με την αναδυση συμπεριφορων και κινητρων που σου ειναι τοσο ξενοι οσο και οικειοι.
Ετσι παγιδευεσαι σε αισθηματα  ενοχης  και αποθαρρυνσης, πιστευοντας πως δεν θα μπορεσεις να εκφρασεις πληρως  το ιδανικο σου της χριστικης  προσωπικοτητας . Μαθε πως η προσωπικοτητα ειναι  μια συνθεση χαρακτηριστικων, που εχουν  λαβει πια μια  μορφη συνειδητοτητας.
Εχει τροφοδοτηθει  με νοητικη και συγκινησιακη ενεργεια  και λειτουργει σαν μια οντοτητα.

Η  δυναμη της προσωπικοτητας  ειναι μια ψευδης δυναμη. Το  φως της προσωπικοτητας ειναι ενα αντανακλωμενο  φως. Οπως  η σεληνη αντανακλα το φως του ηλιου. Η  προσωπικοτητα δεν εχει αληθινη  υποσταση, αφου δεν δημιουργηθηκε απο το Δημιουργο  της ζωης, οπως η ψυχη. Η προσωπικοτητα παιρνει τα σκηπτρα, οταν ο πραγματικος ανθρωπος μεσα σου δεν βρισκεται σε εγρηγορση. Αφυπνιζοντας   τον  εσωτερικο ανθρωπο, την ψυχη, αποδυναμωνεις την ισχυ  της προσωπικοτητας..
Μην πτοεισαι με το θεατρο της προσωπικοτητας. Η μεταστροφη   αρχιζει απο το πνευμα  και εμποτιζει τους κατωτερους  φορεις, οπως η βροχη το χωμα.  Η προσωπικοτητα  θα  πεσει σαν κελυφος, καθως  απο εντος σου θα αναδυεται ο νεος,  αιωνιος  Εαυτος σου.
Η  προσωπικοτητα  κατανοει τον εαυτο της, μεσα απο τους ρολους  με τους οποιους  εξοικειωθηκε  στο παρελθον. Γιατι  ακριβως  προσωπικοτητα σημαινει  ρολος:  Προσωπειο της ψυχης που φορεθηκε, εξυπηρετωντας τις σκοπιμοτητες  της εξελισσομενης  υπαρξης μεσα στο χρονο.
Η  ιδια η διανοια   που αναπτυχθηκε, μεσω των ρολων της προσωπικοτητας  σου, αποκαλυπτει  τωρα τα εμποδια που τιθενται στην αποφαση σου να κινηθεις προς μια ανωτερη  αντιληψη του εαυτου  σου. Χρειαστηκε  η επωδυνη πλευρα  της εμπειριας, για να αντιληφθεις  τους περιορισμους  της προσωπικοτητας   και τον τροπο  που αυτη λειτουργει, ως τροχοπεδη στην αποφαση σου να ακολουθησεις   ενα  ανωτερο ιδανικο. Αυτα, ωστοσο, που τωρα αναγνωριζεις σαν προβληματα  της προσωπικοτητας σου, ειναι ο δικος σου δρομος. Προσφερει τα ιχνη της επιστροφης. Γιατι  η επιστροφη χαρασσεται πανω στα  σφαλματα του παρελθοντος,τις επιλογες που εκανε ενας λιγοτερο αναπτυγμενος  σε  επιγνωση εαυτος. Το  καθε βημα   της επιστροφης ειναι μια νεα ενεργεια, που γεννιεται  απο την μετουσιωση της παλιας. Σε  καθε  σπιθαμη του δρομου συναντας τον εαυτο σου.
Το σημειο του δρομου που βρισκεσαι αυτη τη στιγμη, ειναι το καλυτερο δυνατον  ορμητηριο της πνευματικης  σου ανυψωσης. Γιατι καθε δυναμη ειναι δυαδικη. Αυτο που σε ωθει  προς τα κατω, μπορει να σε ανυψωσει με την ιδια  ισχυ προς τα πανω. Γινε παρατηρητης του δρομου σου  με το φως της επιγνωσης.Δεν μπορεις να αποφυγεις  το δρομο σου, μπορεις μονο να τον ολοκληρωσεις με επιγνωση, γιατι ο δρομος ειναι  φτιαγμενος απο την ουσια της μνημης. Οσο αρνεισαι  να τον βαδισεις, καθυστερεις. Η μονη πραγματικη  αμαρτια ειναι  το να μην εχεις επιγνωση  του ποιος εισαι.
Το καλο και το κακο δεν υπαρχουν στην ενιαια πραγματικοτητα απο την οποια προερχεσαι. Οσο η ιδεα του καλου και του κακου υπαρχει μεσα σου, παγιδευεσαι  αναμεσα στον μαγνητισμο των πολων. Το ενα ενεργοποιει  την παρουσια του αλλου. Και ποτε το ενα δεν εκδηλωνεται, χωρις να κρυβει μεσα του το σπορο  του αλλου. Η αληθεια  σου αρχιζει στο τελος  αυτων των μεγεθων, κατω απο τα οποια συντριβεσαι.Αν ακολουθησεις αυτο το δρομο, θα δεις απο πλατυς και ευρυχωρος να γινεται στενος και ανηφορικος. Δεν θα εχεις συνοδοιπορους σε αυτον, γιατι το μαθημα της ατομικης ψυχης ειναι μια περιοχη επιγνωσης στην οποια   δεν μπορουν να ακολουθησουν  οι αλλοι, ακομα κι αν υποκινουνται απο τις καλυτερες προθεσεις. Οταν βρεθεις  σε αυτο το στενο και μοναχικο δρομο να χαιρεσαι, αφου ειναι ο δρομος της εξιλεωσης, της καθαρσης  και της ελευθεριας.Στο δρομο της  μεταστοιχειωσης, η ποιοτητα  των  κραδασμων σου θα ειναι η ταυτοτητα  σου. Με αυτη θα περνας, οχι απο τα γιηνα συνορα, αλλα  αναμεσα στις πυλες του αορατου. Οσο περισσοτερο λεπτοφυης γινεται η συχνοτητα σου, τοσο περισσοτερο θα συντονιζεσαι  με τις ανωτερες διαστασεις..
Χωρις να θλιβεσαι, αφησε .την αλλαγη να εναρμονισει τον εσωτερικο με τον εξωτερικο σου κοσμο. Αφησε να απομακρυνονται  απο κοντα σου αυτοι  με τους οποιους δεν συντονιζεσαι πλεον.
Επιτρεψε  τους να παρουν το δικο τους δρομο, με το δικο τους ρυθμο και με το δικο τους εσωτερικο οδηγο και αποχαιρετησε τους με την αγαπη,  η οποια ταιριαζει  αναμεσα σε φιλους που θα ξανασυναντηθουν  καποτε στο τερμα του δρομου.
Εκει που θα νομιζεις πως εισαι μονος, απειροι ουρανιοι φιλοι και ανωτερα οντα  θα συμπορευονται  στο πλευρο σου. Τη  βεβαιοτητα της συντροφια τους θα την εισπραττεις  ως εσωτερικη πληροτητα και χαρα, ανεξαρτητα απο τις συνθηκες που θα επικρατουν . Εμπιστευσου τη διαισθηση σου και μαθε, συμφωνα με την καθοδηγηση της, να  ανταποκρινεσαι στην επικοινωνια με το αορατο. Οταν, για μια μονο στιγμη, γευθεις τη συντροφια του Πνευματος και τους απειρους τροπους με τους οποιους υποδηλωνει την παρουσια  και την αγαπη του, ποτε μα ποτε πια δεν θα νιωσεις μοναξια...

Φρεντα  Μαραντου
Το   Μυστικο  Ποταμι

Ο ΤΡΟΧΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Η  τεχνη του ονειρεματος  ειναι η ικανοτητα  να χρησιμοποιει κανεις τα κοινα του ονειρα και να τα μετασχηματιζει σε ελεγχομενη επιγνωση μεσω μιας ειδικης μορφης  προσοχης  που ονομαζεται προσοχη του ονειρεματος.

Η  τεχνη  της καταδιωξης (παραφυλαξης) ειναι μια σειρα απο διαδικασιες  και τροπους συμπεριφορας που επιτρεπει σε εναν πολεμιστη να αντλησει  το καλυτερο δυνατο απο οποιαδηποτε υπαρκτη κατασταση

Στους πολεμιστες συνισταται να μην  κατεχουν υλικα  αγαθα στα οποια να εστιαζουν τη  δυναμη τους, αλλα να την εστιαζουν στο πνευμα, στο πραγματικο ταξιδι στο αγνωστο και οχι στα τετριμμενα.
Οποιος θελει να ακολουθησει το μονοπατι του πολεμιστη πρεπει να απαλλαγει απο τον πειθαναγκασμο της ιδιοκτησιας και της  προσκολλησης στα αντικειμενα.

Η ενοραση ειναι μια σωματικη επιγνωση. Η  κυριαρχια της αισθησης της ορασης στην υπαρξη μας επηρεαζει αυτη τη σωματικη επιγνωση και την κανει να σχετιζεται  με το ματι.
Το χασιμο της ανθρωπινης μορφης μοιαζει με σπειρα. Χαριζει στον πολεμιστη την ελευθερια να θυμαται τον εαυτο του σαν  πεδια ενεργειας  που δεν εχουν διαστρεβλωθει, και αυτο  με τη σειρα του τον καθιστα ακομα πιο ελευθερο..

Ο  πολεμιστης γνωριζει οτι περιμενει και ξερει τι περιμενει, και οσο περιμενει τα ματια του αγαλλονται  κοιταζοντας τον κοσμο. Το  απολυτο επιτευγμα του πολεμιστη  ειναι να απολαυσει τη χαρα του απειρου..

 Καρλος    Καστανεντα
Αποσπασματα   απο το  Δωρο  του Αετου



 

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ

Το λαθος  των επιστημονων ειναι οτι  αγνοουν τις δυο  ενεργειες, την υλικη και την πνευματικη.
Λενε πως ολα ειναι υλικα και πως ολα πηγαζουν απο την υλη. Το ελλατωμα των θεωριων τους  ειναι  οτι αρχιζουν απο την υλη   αντι απο το  πνευμα.  Εφοσον η υλη  προερχεται απο το πνευμα, απο μια αποψη το καθε τι ειναι πνευματικο. Η  πνευματικη ενεργεια  ειναι η πηγη και μπορει να υπαρχει  και χωρις  την υλικη ενεργεια. Η  υλικη  ομως  ενεργεια δεν εχει υπαρξη  χωρις την πνευματικη ενεργεια. Σωστο ειναι  να πει πως το σκοταδι αρχιζει απο το φως, οχι οτι το φως αρχιζει απο το σκοταδι.. Οι επιστημονες  νομιζουν πως η συνειδηση προερχεται  απο την υλη.Στην πραγματικοτητα, η συνειδηση παντα υπαρχει, αλλα οταν καλυφθει  η υποβιβασθει απο την αγνοια, ειναι μια μορφη ασυνειδησιας.
Ετσι  "υλικο" σημαινει λησμοσυνη  του  Θεου και "πνευματικο" σημαινει πληρης συνειδηση του Θεου.Το σκοταδι προερχεται απο το φως. Οταν το φως δεν ειναι ορατο, τοτε ειμαστε στο σκοταδι. Δεν μπορουν  βρεθουν  συννεφα στον ηλιο. Αυτο θα ηταν εναντια στη φυση του ηλιου. Με την ενεργεια ομως του ηλιου δημιουργουνται  παροδικα αλλα πραγματα, οπως η ομιχλη. τα συννεφα και το σκοταδι. Αυτα  τα δημιουργηματα ειναι παροδικα, αλλα ο ηλιος παραμενει.Ετσι  και η υλικη φυση ειναι παροδικη, ενω η πνευματικη φυση ειναι διαρκης.Συνειδηση  του Θεου σημαινει να βγεις εξω απο αυτη την παροδικη φυση και να αποκτησεις διαρκη, πνευματικη φυση. Κανενας στην πραγματικοτητα δεν θελει αυτην  την παροδικη φυση: Σε  κανενα δεν αρεσει  αυτη η συννεφιασμενη  ατμοσφαιρα..


Σριλα   Πραμπουπαντα
Η ζωη προερχεται απο τη  ζωη.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ - ΜΑΧΑ-ΜΟΥΝΤΡΑ

                                  Στροφη   1
Λαμα  και Βουδες των ενεργειακων πεδιων των Γινταμ, Βουδες και Μποντισατβα των δεκα κατευθυνσεων και των τριων χρονων, σκεφτειτε μας φιλοστοργα  και δωστε την ευλογια σας για να πραγματοποιηθουν οι ευχες μας, οπως ακριβως τις κανουμε.
                                  Στροφη   2
Αναδυομενος απο τα χιονισμενα  βουνα  των τελεια καθαρων προθεσεων και πραξεων ολων των οντων και του εαυτου μας, απαλλαγμενος απο την λασπη των τριων ιδεων, ο χειμαρρος των καλων εργων  ειθε να εκβαλλει στον  ωκεανο των τεσσαρων Βουδικων  Σωματων.
                               Στροφη     3
Οσο  αυτο δεν εχει επιτευχθει, ειθε εμεις, σε αυτην και σε ολες τις μελλοντικες ζωες, να μην ακουσουμε καν λεξεις οπως <<κακο>> και <<δυστυχια>>, αλλα να βιωνουμε ωκεανους ευδαιμονιας και καλοσυνης.
                              Στροφη     4
Εφοσον εχουμε  αποκτησει  εξαιρετικες ελευθεριες και χαρισματα, καθως επισης  εμπιστοσυνη, εργατικοτητα και ενοραση ειθε να τις ακολουθησουμε  σωστα,, διχως εμποδια, να τις πραγματωσουμε και να εφαρμοσουμε τις ευγενεις  διδασκαλιες σε ολες τις μελλοντικες ζωες.
                               Στροφη    5
Η  αφομοιωση των διδασκαλιων του Βουδα  και της λογικης τους απελευθερωνει  απο τα πεπλα της  μη-κατανοησης. Η εξεταση των ουσιαστικων αυτων οδηγιων νικα το σκοταδι της αμφιβολιας. Μεσα απο το φως που γεννιεται απο το διαλογισμο γινεται φανερη η ουσια των φαινομενων, οπως ακριβως ειναι.  Ειθε να αυξανεται η ακτινοβολια  αυτων  των τριων ειδων της σοφιας.
                                 Στροφη   6
Η  ουσια της βασης ειναι  η διπλη  αληθεια, ελευθερη απο τις ακραιες  θεωρησεις  μιας μονιμης πραγματικοτητας και του μηδενισμου.  Ο εξαιρετος  δρομος συνισταται απο τις δυο συσσωρευσεις, ελευθερος απο τις περιοριστικες  συνηθειες της εσφαλμενης  καταφασης η της  αρνησης. Ετσι  αποκτιεται  ο καρπος της διπλης  ωφελειας, ελευθερος  απο τα ακρα  της εξαρτημενης υπαρξης και της απαθους γαληνης. Ειθε να συναντησουμε αυτην την αλαθητη διδασκαλια.
                                Στροφη      7
Η βαση  της καθαρσης   ειναι τι ιδιο το πνευμα,  η ενοτητα μεταξυ  της διαυγειας και της κενοτητας του.  Η μεθοδος της  καθαρσης  ειναι η  Μεγαλη  Σφραγιδα, η ασκηση που ειναι σαν  διαμαντι. Το  αντικειμενο της καθαρσης  ειναι οι προσκαιρες  απατηλες  μολυνσεις. Ειθε να αποκτησουμε  τον καρπο της καθαρσης, το τελεια καθαρο Σωμα της Αληθειας.
                                Στροφη    8
Η  πεποιθηση  στη θεωρηση αποκτιεται απο την αποκοπη της αμφιβολιας  αναφορικα  με τη βαση. Το επικεντρο του διαλογισμου ειναι η διατηρηση αυτης της θεωρησης διχως περισπασμο.
Εξαιρετη πραξη  σημαινει αποκτηση δεξιοτητας  σε ολους τους διαλογισμους. Ειθε να αποκτησουμε πεποιθηση στη θεωρηση, στο διαλογισμο  και στην πραξη.
                                Στροφη   9
Ολα  τα φαινομενα ειναι εκδηλωσεις του πνευματος. Το πνευμα δεν ειναι <<ενα>> πνευμα, στην ουσια ειναι κενο. Παρολο που  ειναι  κενο, ολα τα πραγματα  εμφανιζονται  με καθε τροπο  ανεμποδιστα. Ειθε η ακριβης παρατηρηση  να αποκοψει τις εσφαλμενες θεωρησεις  σχετικα με τη βαση.
                            Στροφη   10
Η  αυτοεκφραση  του πνευματος, η οποια ως  τετοια  δεν  υπηρξε ποτε, παρανοειται ως ενα αντικειμενο. Λογω της  αγνοιας  η αυτοεπιγνωση παρερμηνευεται ως  ενα "εγω".  Η  προσκολληση σε αυτη  τη δυαδικοτητα  προκαλει  την περιπλανηση  μεσα στον εξαρτημενο κοσμο. Ειθε να αποκοψουμε τη ριζα της ψευδαισθησης, την αγνοια..
                            Στροφη    11
Ειθε  να αναγνωρισουμε την ουσια  του πνευματος, που ειναι  ελευθερη  απο ακροτητες. Δεν ειναι υπαρκτο, διοτι ακομα και οι  Βουδες  δεν το βλεπουν.  Δεν ειναι μη υπαρκτο, διοτι  αποτελει τη βαση για  ολα,  για  την  εξαρτημενη υπαρξη  καθως και για την  κατασταση περα απο την  δυστυχια. Αυτο  δεν αποτελει αντιφαση, ειναι ο μεσος δρομος της ενοτητας..
                             Στροφη   12
Ειθε  να  αποκησουμε  βεβαιοτητα  στο απολυτα  αληθινο  νοημα. Δεν μπορει κανεις να το αποδειξει   λεγοντας  "ειναι αυτο". Δεν μπορει  κανεις να το αρνηθει λεγοντας "δεν ειναι αυτο". Η φυση της αληθειας, περα απο εννοιες, δεν ειναι  συνθετη.
                              Στροφη  13
Οσο   αυτο δεν εχει πραγματωθει, περιπλαναται   κανεις στον ωκεανο της  εξαρτημενης υπαρξης. Οταν αναγνωριστει, η βουδικη  κατασταση  δεν ειναι  κατι αλλο. Τοτε δεν υπαρχει πλεον  "ειναι αυτο, δεν ειναι αυτο". Ειθε να αποκαλυψουμε τη φυση  της  αληθειας,  τη βαση ολων.
                             Στροφη  14
Η  εμφανιση   ειναι το πνευμα, το ιδιο και η κενοτητα. Η   πραγματωση ειναι το πνευμα και η πλανη παρομοιως. Η εκδηλωση των  φαινομενων  ειναι το πνευμα  και η παυση τους επισης. Ειθε να αποκοψουμε καθε  αποδοχη η αρνηση που αφορα στο πνευμα μας.
                           Στροφη     15
Αμολυντοι απο  εξαναγκαστικο και  διανοητικο διαλογισμο, και μη  παρασυρμενοι απο τους ανεμους της  κοινης ζωης, Ειθε να μαθουμε  να  αφηνουμε το πνευμα  στη μη-τεχνητη  και φυσικη του κατασταση και επιδεξια να διατηρουμε  αυτη την ασκηση  της  φυσης  του πνευματος.
                             Στροφη    16
Τα   κυματα  των χονδροειδεστερων  και  λεπτοτερων σκεψεων  εφησυχαζουν  απο μονα τους, και τα  υδατα  του ακλονητου πνευματος   ηρεμουν. Ειθε  να αναπαυομαστε  στον ακυμαντο  ωκεανο της γαληνιας  παραμονης  του  πνευματος, ελευθεροι απο τις ατελειες της αδρανειας,  της   αμβλυνοιας  και της θολουρας.
                                Στροφη   17
Αν  κοιταμε   τακτικα   το μη- ορατο πνευμα, η μη -ορατη ουσια  του  φαινεται καθαρα  και οπως  ακριβως ειναι. Αυτο  διαλυει ολες   τις  αμφιβολιες  σχετικα με την  υπαρξη  και μη - υπαρξη  του πνευματος. Ειθε   η ουσια του, απαλλαγμενη   απο   αυταπατη, να αναγνωρισει τον εαυτο  της..
                               Στροφη  18
Αν  παρατηρει   κανεις  τα  φαινομενα, δεν βρισκει κανενα. Βλεπει   το πνευμα.Αν  κοιταει  το πνευμα, δεν φαινεται  κανενα πνευμα, ειναι στην ουσια του κενο. Μεσα  απο  την  παρατηρηση και των δυο  διαλυεται απο μονη της  η προσκολληση   στη δυαδικοτητα. Ειθε   να πραγματωσουμε  τη φυση του πνευνατος, που ειναι καθαρο  φως..
                              Στροφη      19
Ελευθερη   απο διανοητικες    κατασκευες  ειναι η  κατασταση  της  Μεγαλης   Σφραγιδας(Μαχα-Μουντρα). Ελευθερος   απο  ακροτητες   εινα  ο Μεγαλος  Μεσος   Δρομος  (Μαχα- Μαντυαμακα).Καθως τα  συμπεριλαμβανει  ολα, ονομαζεται  επισης  και Μεγαλη Τελειοτητα (Μαχα-Ατι).  Ειθε, γνωριζοντας το ενα, να αποκτησουμε   βεβαιοτητα  για την  πραγματωση ολων.
                             Στροφη    20
Ακαταπαυστη  μεγαλη  ευδαιμονια, ελευθερη  απο  προσκολληση. Ανεμποδιστη  διαυγεια, ελευθερη απο προσκολληση  σε χαρακτηριστικα.Αυθορμητη  κατασταση απουσιας εννοιων, περα απο τη διανοηση. Ειθε  οι αβιαστες αυτες  εμπειριες να γινουν αδιαλειπτες.
                               Στροφη    21
Η  προσκολληση  στις "καλες"  εμπειριες  διαλυεται  απο μονη της. Η ψευδαισθηση των "κακων" σκεψεων  εξαγνιζεται στην ευρυτητα  του   πνευματος. Η απλη  συνειδηση  ειναι  ελευθερη απο παραιτηση  η αποδοχη, απο αποφυγη  η αποκτηση. Ειθε  να πραγματωσουμε  τη φυση  της  αληθειας  των φαινομενων, που ειναι   ελευθερη απο ολα τα περιοριστικα   νοητικα κατασκευασματα.
                              Στροφη   22
Η  φυση   των οντων  ειναι  παντα  η βουδικη  κατασταση. Κι  ομως, καθως δεν το αναγνωριζουν, περιπλανουνται στο ατελειωτο κυκλο   της εξαρτημενης  υπαρξης. Ειθε η  απεριοριστη δυστυχια ολων των οντων να αφυπνισει στο  πνευμα μας κυριαρχο  ελεος.
                                Στροφη  23
Οταν   το  κυριαρχο   ελεος   εκφραζεται  ανεμποδιστα, η  κενη του φυση  λαμπει τη στιγμη της αγαπης. Ειθε να μην αποκλινουμε ποτε απο αυτον τον υπερτατο κι αλαθητο δρομο της ενοτητας, αλλα να τον εξασκουμε μερα και νυχτα.
                                 Στροφη    24
Με   τις   δυναμεις  και τις  ενορασεις που  εμφανιζονται  μεσα απο το  διαλογισμο, ειθε  να οδηγησουμε  τα οντα  στην ωριμοτητα, να ασκηθουμε  στα καθαρα πεδια των Βουδα   και να εκπληρωσουμε τη φιλοδιξια για την αποκτηση των βουδικων  ιδιοτητων. Μετα την επιτευξη αυτων των τριων σταδιων  της ωριμανσης των αλλων, της ασκησης και της τελειοποιησης, ειθε να φτασουμε   στη  βουδικη κατασταση..
                               Στροφη   25
Ειθε   αυτες   οι  αγνες  ευχες  απο εμας   και απο  ολα τα οντα  να  εκπληρωθουν ετσι ακριβως οπως εκφραστηκαν , μεσα απο το ελεος των Βουδα και  Μποντισατβα των δεκα κατευθυνσεων και απο τη δυναμη ολων των ωφελιμων  και ουσιαστικων πραξεων..



Οι  25  στροφες  της  προσευχης  Μαχαμουντρα γραφτηκαν απο τον Καρμαπα   Ρανγκτζουνγκ  Ντορτζε, πριν 700 χρονια.  Δειχνουν  τη φυση του πνευματος και γιαυτο ειναι σπανιες και πολυτιμες.
"Μαχα"  στα σανσκριτικα σημαινει  "μεγαλος" και   "Μουντρα" σημαινει  "σφραγιδα  η  σημαδι". Ο τιτλος σχετιζεται  με μια  υποσχεση που εδωσε ο Βουδας   στους  πλεον στενους του  μαθητες  πριν  2550  χρονια¨:  " Μην   ψαχνετε  υψηλοτερη  διδασκαλια   απο αυτην, δεν   υπαρχει"

Λαμα   Ολε   Νυνταλ

ΜΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΤΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ

Να δυσπιστεις στο καθιερωμενο.
Ανελαβε την υπευθυνοτητα της δικης σου  σκεψης.
Αφυπνισε τον εαυτο σου απο τη συγχυση της ανεξεταστης συνηθειας.
Οι  λαικες αντιληψεις,οι αξιες και οι τροποι δρασης, σπανια ειναι τα σοφοτερα.
Πολλα πιστευω που υπαρχουν διαχυτα δεν θα περνουσαν απο καταλληλα τεστ λογικοτητας.
Ο κοινος τροπος σκεψης-τα μεσα και οι στοχοι του-ειναι στην πραγματικοτητα μη δημιουργικος  και μη ενδιαφερων. Η δουλεια του ειναι να διατηρει την υπαρχουσα κατασταση  για ατομα και θεσμους  που θελουν να προστατευτουν υπερμετρα.
Απο  το αλλο μερος, οι νεες ιδεες  δεν περιεχουν αναγκαστικα το στοιχειο της αρετης.
Κρινε τις ιδεες και τις ευκαιριες με βαση το κατα ποσο αυτες ειναι ζωτικες. Συναινεσε σε αυτο που προωθει τον ανθρωπισμο,τη δικαιοσυνη, την ευεργετικη αναπτυξη, την ευγενεια, τη δυνατοτητα, και σε αυτο που ωφελει την ανθρωπινη κοινοτητα.
Εξετασε τα πραγματα  οπως εμφανιζονται στο δικο σου μυαλο, δες αντικειμενικα αυτα που λεγονται απο τους αλλους και μετα δημιουργησε τις δικες σου πεποιθησεις.
Τα πιστευω που εχουν αποκτηθει με κοινωνικο τροπο ειναι συχνα αναξιοπιστα. Τοσα πολλα απο τα πιστευω μας εχουν αποκτηθει απο ατυχημα και απο ανευθυνη η ελλειπη  διδασκαλια.
Πολλα απο τα πιστευω αυτα ειναι  τοσο βαθια χαραγμενα  που ειναι αποκρυμμενα απο τη δικη μας θεα. Η κοινοτοπη νωθροτητα της ζωης  που ζουν οι απειθαρχοι ειναι επικινδυνα μεταδοτικη, γιατι συχνα ειμαστε  εκτεθειμενοι  στην ελλειψη διαζευκτικου τροπου  υγιεινης διαβιωσης.
Αφυπνισου και επαγρυπνα. Κανε μια εκτιμηση  των συνηθειων σου για να διατηρησεις τα πιο υψηλα σου προτυπα..
Πολλοι ανθρωποι δηλωνουν με ολη τους την ειλικρινεια  οτι δεσμευονται να τηρησουν την ακεραιοτητα τους, ενω προβαινουν  σε απερισκεπτες η υπερμετρες  πραξεις. Προχωρουν θελοντας και μη, υποσκαπτοντας  τις αλλοιως πως αγαθες προθεσεις τους, αποτυγχανοντας να ερθουν αντιμετωποι  με τον εαυτο τους και να εκφρασουν  ξεκαθαρα  ενα συνεπη ηθικο κωδικα προς τον οποιο να ανταποκρινονται οι μελλοντικες  τους πραξεις.
Μην ακους τι λενε οι ανθρωποι. Κοιτα τι κανουν και αποτιμησε τις συνακολουθες  συνεπειες της συμπεριφορας  τους.
Οπως ακριβως πρεπει να καθαρισουμε, να τακτοποιησουμε, και να συντηρησουμε τα σπιτια μας για να προχωρησουμε με οτιδηποτε, το ιδιο πρεπει να κανουμε και με το μυαλο μας.
Γιατι με το να μην κανουμε κατι τετοιο  οχι μονο κινδυνευουμε να ειμαστε ανεπαρκεις, αλλα προκαλουμε ακριβως  τη διαφθορα της ψυχης  μας.
Μια  ανοργανωτη, σκοτεινη ψυχη ειναι επικινδυνη, γιατι ειναι τρωτη στον επηρεασμο καλυτερα οργανωμενων  αλλα ανεπιθυμητων επιρροων..
Μην  εμπιστευεσαι κανεναν  και τιποτα παρα μονο τον εαυτο σου..
Παρακολουθα  ακαταπαυστα τα πιστευω σου και τις παρορμησεις σου..


ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ    
Η   ΤΕΧΝΗ   ΤΟΥ  ΖΗΝ

Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ

                   Κανεις δεν ειναι φτωχος, ω Μπικα,
                  Γιατι ολοι εχουν παρει ρουμπινια στις σακουλες τους.
                  Να  λυσουν ομως τον κομπο
                  Δεν ξερουν
                   Και για τουτο ειναι φτωχοι.
                                                               Ινδος  Αγιος



Δεν  υπαρχει μεγαλυτερο η σημαντικοτερο προβλημα που να αντιμετωπιζει ο ανθρωπος, απο το προβλημα της πιθανης επιγνωσεως της ιδιας  του συνειδησεως, της βαθειας σημασιας για την θεσι που κατεχει στον κοσμο, σαν συνολο, και για το Σκοπο που πρεπει πρωτα να ανακαλυψη και επειτα να επιδιωξη.
<< Η συνειδησις αυτη του <<Εαυτου>>   ειναι η αρχαιοτερη μεταφυσικη εμπειρια, η οποια, ενω παροτρυνει τον ανθρωπο να εισδυση στα ενδοτερα του ειναι του, τον κανει ταυτοχρονα να εισδυση στο συμπαν. Δεν  μπορουμε να παρατηρουμε αυτο το συμπαν, οπως θα μπορουσαμε να το κανουμε για ενα θεαμα μπροστα στα ματια μας, γιατι εμεις οι ιδιοι ειμαστε μερος αυτου του συμπαντος, βοηθουμε στην διαμορφωσι του, ειμαστε συναυτουργοι σε ενα ειδος δραματος, του οποιου  οι περιπετειες  εξαρτωνται απο την υποκειμενικη μας ζωη  που εκφραζει τα πολυμορφα επεισοδια της. Οι συγκινησιακες μας καταστασεις δεν πρεπει να θεωρουνται σαν απλα τυχαια συμβαντα που ενδιαφερουν μονο τους εαυτους μας  και στις οποιες   το συμπαν παραμενει ασυγκινητο, γιατι χαρις σε αυτες εισδυουμε στο εσωτερικο του, συμμετεχουμε στις ενδοτατες λειτουργιες της ζωης του και επιτυγχανομε την αποκαλυψι του μυστηριου του>>.(ΛΑΒΕΛ)

Η  ανθρωπινη επστημη ειναι περιφερειακη και βασικα κεντροφυξ, μελετα το ορατο μερος του αισθητου κοσμου,την επιφανεια  πανω στην οποια σαν να λεμε, η σκεψις αντανακλαται πανω στον εαυτον της. Η  πνευματικη επιστημη, ειναι αντιθετα κεντρομολος μελετα την εσωτερικη σκεψη απο εσωτερικα πεδια, απο οπου προχωρει ολο και σε βαθυτερα πεδια, προσεγγιζοντας ολο και περισσοτερο  στο Απολυτο  απο το οποιο προερχεται καθε ζωη, και το οποιο ειναι  η μια και μονη πραγματικοτης.
Σε εμας, που ειμαστε, σαν να λεμε, περιτυλιγμενοι σε ενας ειδος παγερης ακινησιας, δεν αρμοζει να αποφυγουμε ολες τις  φρικιασεις του ατομικου μας οντος, στις προσπαθειες  μας να αντικρυσουμε ενα κοσμο απο τον οποιο εχουμε εξορισθει και ο οποιος ειναι  δυνατον  να γινει θεατος  μονο απο μια απροσωπη διανοια. Αντιθετα, απο την ιδια προσπαθεια του καθημερινου μας αγωνος, για να αποκτησουμε την πιο οξεια συνειδηση της αεναης συζητησεως με τον εαυτο μας κατα την οποιαν τα <<Εγω>> μας σχηματιζονται, εισχωρουμε μεσα στην καρδια αυτης της πραγματικοτητας.
Εμεις οι ανθρωποι ειμαστε τοσο απασχολημενοι με την μελετη του εξωτρικου κοσμου ωστε εχουμε ξεχασει τελειως να μελετησουμε τον εσωτερικο κοσμο.
Ειναι περιεργο το οτι ενω ολοι πρεπει να βαδισουμε την ατραπο της ζωης, ελαχιστοι ξερουν που πηγαινουν.
<<Ποσο λιγο ξερουμε αυτο που ειμαστε !
Ποσο λιγοτερο αυτο, που μπορουσαμε να ειμαστε!>> (ΒΥΡΩΝ)
Για πολλα χρονια δεχθηκαμε την παραδοση για την υπαρξη δυο κοσμων, ο ενας ειναι ο κοσμος των φαινομενων, ο αλλος ο κοσμος των υπαρξεων.Παραδεχθηκαμε οτι μονον τα φαινομενα ειναι ευπροσιτα σε εμας, γιατι η γνωση των πραγματων προυποθετει παντα την συνδεση του ειναι μας με αυτα.Ειναι ομως λαθος, να φανταζομαστε  οτι πισω απο αυτες τις φαινομενικοτητες, υπαρχουν αληθινα πραγματα που μπορουν να γινουν αντιληπτα απο ενα πιο διεισδυτικο βλεμμα, γιατι ο θεατης μπορει μονο να παρατηρηση  το πραγμα που ατενιζει απο τα εξω.Τα παντα, το καθε τι, συνεπως, ειναι αναγκαστικα μια εμφανιση. Στην πραγματιοτητα, η αληθεια μπορει να γνωσθη μονο μεσα μας και οχι εξω απο μας.Ο ανθρωπος, πρεπει να στρεψη το βλεμμα  του εντος του, για να αρχισει την πιο θαυμαστη  απο ολες τις εξερευνησεις, εφοσον η ευτυχια ερχεται μονον απο μεσα μας.
Η θεια αρμονια αντηχει ολογυρα μας κι ομως τοσο χονδροειδης ειναι η φυσις μας ωστε δεν την ακουμε.Μονον οταν μπουμε  μεσα στην θεια σιγη  και κλεισουμε τα αυτια μας  στον κοσμο της πλανης, μπορουμε να συλλαβουμε την ουρανια μελωδια, γιατι αλλιως αφηνουμε τον εαυτο μας στις πλανες της φαντασιας  μα και αποκομιζουμε πικρια και δυστυχια.
Η ανακαλυψις του εαυτου ειναι πριν απο ολα  μια πραξη εσωτερικης απομονωσεως.Τοτε ο εξωτερικος κοσμος αποσυρεται και σβυνει, οπως συμβαινει  με τον πιο ωραιο σκηνικο διακοσμο οταν το εργο ειναι δραματικο, γρηγορα ομως  δοκιμαζουμε την χαρα της αποκαλυψεως, ο κοσμος τωρα δεν ειναι πια ενα αντικειμενο εξω απο εμας, ενα αινιγμα που πρεπει να λυσουμε δεν τον θεωρουμε πια << εκ των εξω>> αλλα << εκ των εσω>>. Το μυστικο του ειναι  μυστικο μας.
Η ανακαλυψις αυτη   αντι να μας προξενει μια αισθηση δυστυχιας , γινεται μια πηγη θαρρους  και φωτος και γρηγορα αρχιζουμε να υποφερουμε οταν αρνουμαστε να αντλησουμε απο  την πηγη αυτη.
Ετσι λοιπον, αφου ζησει κανεις για πολυ καιρο στον κοσμο σαν ξενος, οταν ζητηση καταφυγιο στην μονωση, αντικρυζει ενα νεο κοσμο που τον καλωσοριζει  και σιγα σιγα επιτυγχανει  μια αμεση εποπτεια ανωτερων πεδιων.
Στο μυστηριο της οικειας μεγαλης μονωσεως το ατομο και το υπερτατο Ον ατενιζονται προσωπον προς προσωπον, γιατι το πρωτο επιστρεφει  στον αρχικο του Εαυτον
Στην αληθινη καρδια της ιδιας μου υποκειμενικοτητας  ανακαλυπτω την αληθινη πραγματικοτητα και οχι στο παρδαλο θεαμα που εκτειθεται στα ματια μου. Ειναι αντιφατικο να αναζητω για υπαρξι εξω απο τον εαυτο μου, εφοσον εξω απο το Εαυτου, βρισκω μονο μια εμφανισι για μενα, πρεπει λοιπον να ζητησω γιαυτην  στο βαθος του ειναι μου αφου Εγω, τουλαχιστον , συμμετεχω στην υπαρξι.
Για να κατανοησουμε αυτη την αληθεια δεν χρειαζεται  ικανοτης, απαιτειται μονο εσωτερικη ευλαβεια και<< προθυμο αυτι>>. Η αληθεια αποκαλυπτεται μονο σε εκεινους που την αναζητουν και την αγαπουν. Ο μεγαλος σκοπος της πνευματικης εξασκησεως ειναι η απολυτη Ενωσις με το αρχεγονο Εαυτου.
Η  αναγεννησις  αυτη, ειναι η δευτερα γεννησις ειναι εκεινο που οι χριστιανοι  ονομασαν << επιφοιτησιν του Αγιου Πνευματος>>.
Η εσωτερικη φωτισις συνδεεται με μια απειρη αγαπη για το θειον-η εσωτερικη αυτη φλογα, η ταυτοχρονη αγαπη και γνωσις, οταν γεννηθει, υψωνεται και αυξανει, εως οτου τελικα, μεσω  ενος ειδους απροσωπης εκστασεως, ολοκληρο το ειναι μας φλεγεται με μια υπερτατη επιθυμια για ενωση.
Ονομαζουμε απροσωπη  αυτη τη καταστασι της ενορασεως κατα την οποιαν η σκεψις μας δεν διαιρειται πια σε ενα σκεπτομενο υποκειμενο και ενα εξωτερικο κοσμο, αλλα μαλλον ο εξωτερικος κοσμος διαλυεται δια της ολοκληρωσεως(συγχωνευσεως) του στην προσωπικη μας συνειδηση.
Η προσωπικη μας συνειδηση δεν εκμηδενιζεται  διολου. Νιρβανα δεν ειναι η καταργησις της προσωπκοτητος, αλλα αντιθετως, η εντελεια της......
<<Το απογειον  της πραγματικοτητος μπορει να πραγματοποιηθη μονο μεσα στο Εαυτου>>.....ΒΟΥΔΑΣ



Απο το βιβλιο η Ατραπος  των Διδασκαλων

Τζουλιαν    Τζονσον




                                                                 

ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ

Ο δρομος του πολεμιστη ειναι σκοτεινος, μυστηριος, γεματος παγιδες, και παραξενες καταστασεις, ειναι ενας λαβυρινθος που σε βγαζει παλι και  παλι   στο σημειο απο οπου ξεκινησες και η καθε απογοητευση που δοκιμαζεις  απο αυτο σε αποθαρρυνει, σε θολωνει, και ετσι η ξαναπροσπαθεις, η μετα απο καποιες προσπαθειες τα παρατας.Ο δρομος ειναι μοναχικος και οι εχθροι πολλοι, ο πολεμιστης πρεπει να τους αντιμετωπισει για μπορεσει να προχωρησει, εχθροι που εμφανιζονται με τα προσωπα των ανθρωπων που συνανταμε η βρισκονται γυρω μας , και εδω ειναι το μεγαλο λαθος που πρεπει να κατανοηθει, γιατι ολοι αυτοι οι φαινομενικα εχθροι δεν ειναι παρα το καμουφλαζ ενας πολυ μεγαλυτερου και δυνατοτερου εχθρου του ιδιου μας του εαυτου, ενος εχθρου που φοβομαστε να αντιμετωπισουμε κατα προσωπο, και προτιμουμε να πολεμαμε με κατι που ειναι εξω απο εμας και που πολυ εικολα θα μπορουμε να δικαιολογηθουμε για τις πραξεις μας η τα λαθη μας.
Ο δρομος του πολεμιστη ειναι σκοτεινος και μυστηριος, ομως οταν τον διανυσεις το σκοταδι γινεται φως και το μυστηριο μαγεια.


Ναγουαλ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑΥΜΑ

Ρωτησε καποιος ενα δασκαλο  του Ζεν, <<Ποιο  ειναι το μεγαλυτερο θαυμα  στον κοσμο;>>
Ο δασκαλος  απαντησε,<<Καθομαι  εδω μονος με τον εαυτο μου.>>
Τι σημαινει αυτη η παραβολη;
Δεν  προκειται  για  παραβολη, αλλα για γεγονος.Δες  αυτο ακριβως που λεει, χωρις να ψαχνεις για κανενος ειδους  κρυμμενη σημασια. Ειναι σαν ενα τριανταφυλλο...μια απλη δηλωση. Αν αρχισεις να ψαχνεις   τι ακριβως σημαινει, θα σου ξεφυγει η σημασια του. Η σημασια ειναι  εκει, ειναι προφανης, δεν υπαρχει αναγκη να ψαξεις για αυτην. Τη  στιγμη που αρχιζεις  να ψαχνεις για σημασια σχετικα με τοσο απλα γεγονοτα, υφαινεις φιλοσοφιες, δημιουργεις μεταφυσικες.Και μετα συνεχιζεις με αυτο και με εκεινο και απομακρυνεσαι παρα πολυ απο το γεγονος.
Ειναι μια απλη  δηλωση.Ο δασκαλος  του Ζεν ειπε, << Καθομαι εδω  μονος με τον εαυτο μου.>>
Αυτο ειναι το μεγαλυτερο θαυμα. Το να εισαι μονος ειναι το μεγαλυτερο κατορθωμα. Ολοι οι ανθρωποι αισθανονται παντα την αναγκη του αλλου.Υπαρχει μια μεγαλη αναγκη για τον αλλον επειδη κατι λειπει μεσα μας. Εχουμε τρυπες στην υπαρξη μας, που τις γεμιζουμε με την παρουσια του αλλου.Ο αλλος, κατα καποιο τροπο μας ολοκληρωνει. Διαφορετικα ειμαστε ανολοκληρωτοι. Χωρις τον αλλον δεν ξερουμε ποιοι ειμαστε χανουμε την ταυτοτητα μας. Οαλλος γινεται καθρεφτης και μπορουμε να δουμε τα προσωπα μας σε αυτον. Χωρις τον αλλον ριχνομαστε ξαφνικα στους εαυτους μας. Προκαλειται μεγαλη στεναχωρια,  ελλειψη ανεσης, επειδη δεν γνωριζουμε ποιοι ειμαστε. Οταν ειμαστε μονοι, εχουμε για συντροφια μια περιεργη παρεα, μια παρεα που προκαλει αμηχανια. Δεν ξερουμε ποιοι ειμαστε.Με τον αλλον τα πραγματα ειναι ξεκαθαρα, καθορισμενα. Ξερουμε το ονομα, ξερουμε το χαρακτηρα, ξερουμε πως ειναι αντρας η γυναικα, ινδουιστης, χριστιανος, ινδος, αμερικανος...υπαρχουν τροποι για να προσδιορισουμε τον αλλον. Πως προσδιοριζεις ομως τον εαυτο σου;Βαθεια μεσα σου, υπαρχει μια αβυσσος..που δεν προσδιοριζεται. Υπαρχει μια αβυσσος ...κενοτητα Αρχιζεις να γινεσαι ενα με αυτο. Αυτο δημιουργει φοβο. Τρομαζεις , θελεις να τρεξεις προς τον αλλον. Ο αλλος  σε βοηθαει να βγεις εξω, ο αλλος σε βοηθαει να παραμεινεις  εξω. Οταν δεν υπαρχει κανεις, μενεις απλως με την κενοτητα  σου. Κανενας δεν θελει να ειναι μονος. Ο μεγαλυτερος φοβος στον κοσμο ειναι το να μεινει κανεις μονος. Οι ανθρωποι κανουν χιλια δυο πραγματα μονο και μονο για να μην μεινουν μονοι. Μιμεισαι  τους γειτονες σου για να εισαι ακριβως σαν και εκεινους και να μην μεινεις μονος. Χανεις την ατομικοτητα σου, χανεις την μοναδικοτητα σου, γινεσαι απλος μιμος, γιατι αν δεν μιμηθεις θα μεινεις μονος.
Γινεσαι κομματι του πληθους, γινεσαι μελος μιας εκκλησιας, γινεσαι μελος μιας οργανωσης.
Κατα καποιο τροπο θελεις να ενωθεις με ενα πληθος, οπου μπορεις να νιωσεις ανεση,πως δεν εισαι μονος. Αφου υπαρχουν τοσοι ανθρωποι γυρω σου, τοσοι πολλοι μωαμεθανοι σαν κι εσενα, τοσοι πολλοι ινδουιστες σαν κι εσενα, τοσοι πολλοι χριστιανοι, εκατομμυρια χριστιανοι...δεν εισαι μονος.
Το να εισαι μονος ειναι πραγματικα το μεγαλυτερο θαυμα. Αυτο σημαινει  πως τωρα δεν ανηκεις  σε καμια εκκλησια, σε καμια οργανωση, δεν ανηκεις σε καμια θεολογια, δεν ανηκεις σε καμια ιδεολογια-σοσιαλιστικη, κομμουνιστικη,φασιστικη, ινδουιστικη,χριστιανικη,ζαινιστικη,βουδιστικη-δεν ανηκεις.
Απλως  υπαρχεις. Κι εχεις  φτασει στο σημειο να ξερεις πως  να εισαι με τον εαυτο σου.
Οι αναγκες σου για τον αλλον εχουν εξαφανιστει. Δεν εχεις διεξοδους, δεν εχεις καθολου τρυπες, δεν σου λειπει τιποτα, δεν εχεις καθολου ατελειες. Εισαι απλως ευτυχισμενος με το να εισαι ο εαυτος σου. Δεν χρειαζεσαι τιποτα. Η ευτυχια σου ειναι χωρις ορους. Ναι, αυτο ειναι το μεγαλυτερο θαυμα στον κοσμο.Να  θυμασαι ομως, πως ο δασκαλος λεει:<<Ειμαι εδω μονος με τον εαυτο μου.>>Οταν εισαι μοναχικος, εισαι απλως μονος.Και υπαρχει τεραστια διαφορα αναμεσα στη μοναξια και τη μοναχικοτητα. Οταν νιωθεις  μοναξια, σκεφτεσαι τον αλλον, σου λειπει ο αλλος.Η μοναξια ειναι μια αρνητικη κατασταση. Αισθανεσαι πως θα ηταν καλυτερα αν ο αλλος ηταν εκει-ο φιλος σου, η συζυγος σου,η μητερα σου, ο αγαπημενος σου,ο συζυγος σου. Θα ηταν καλο αν ο αλλος ηταν εκει, ομως ο αλλος δεν ειναι.
Η μοναξια ειναι η απουσια του αλλου. Η μοναχικοτητα ειναι η παρουσια του εαυτου. Η μοναχικοτητα ειναι πολυ θετικη. Ειναι μια παρουσια, παρουσια που ξεχειλιζει. Εισαι τοσο γεματος  απο παρουσια, που μπορεις να γεμισεις ολοκληρο το συμπαν με την παρουσια σου και δεν υπαρχει η αναγκη του αλλου. Αν ολος ο κοσμος εξαφανιστει, αυτος ο δασκαλος του Ζεν δεν θα χασει τιποτα. Αν ξαφνικα, με καποιο μαγικο τροπο,εξαφανιστει ολοκληρος ο κοσμος και αυτος ο δασκαλος του Ζεν μεινει μονος, θα ειναι τοσο ευτυχισμενος, οπως παντα.Δεν θα του λειψει τιποτα.Θα αγαπησει αυτην την κενοτητα, αυτο το καθαρο απειρο. Δεν θα του λειψει τιποτα, γιατι εχει ηδη φτασει στο σπιτι του. Ξερει πως ο ιδιος επαρκει στον εαυτο του. Αυτο δεν σημαινει πως ο ανθρωπος που εχει φωτιστει κι εχει φτασει σπιτι του δεν ζει με τους αλλους. Στην πραγματικοτητα, μονον αυτος μπορει να ειναι με αλλους. Ακριβως επειδη ειναι ικανος να ζει με τον εαυτο του, γινεται ικανος να ζει και με αλλους. Αν δεν μπορεις να ζεις  με τον εαυτο σου, πως μπορεις να γινεις ικανος  να ζεις με τους αλλους; Οταν δεν εισαι ικανος να ζεις με βαθεια αγαπη ουτε καν με τον εαυτο σου, πως μπορεις να ζεις με τους αλλους; Οι αλλοι ειναι πολυ μακρια..
Ο ανθρωπος που αγαπαει την μοναχικοτητα του, ειναι ικανος να αγαπησει, αλλα ο ανθρωπος που αισθανεται μοναξια ειναι ανικανος να αγαπησει. Ο ανθρωπος που ειναι ευτυχισμενος  με τον εαυτο του ειναι γεματος απο αγαπη, ρεει. Δεν εχει αναγκη απο την αγαπη κανενος, γιαυτο και μπορει να δωσει. Οταν εσυ ο ιδιος εχεις αναγκη, εισαι ζητιανος, πως ειναι δυνατον να δωσεις; Μα οταν μπορεις να δωσεις, τοτε ερχεται προς το μερος σου πολυ  αγαπη. Προκειται για ανταποκριση, για μια φυσικη ανταποκριση. Το πρωτο μαθημα της αγαπης ειναι το να μαθεις πως να εισαι μονος..

ΟΣΣΟ
Αποσπασμα απο τη Μοναξια στη Μοναχικοτητα

Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ

Δεν ειστε εσεις  μεσα στο σωμα, το σωμα ειναι μεσα σε σας! Ο νους ειναι μεσα σας. Αυτα  συμβαινουν σε  σας.Ειναι  εκει   επειδη εσεις τα βρισκετε  ενδιαφεροντα. Η  ιδια  η φυση σας εχει  την απεριοριστη  ικανοτητα να απολαμβανει.Ειναι  πληρης   ενθουσιασμου και  στοργης.
Εκχεει  την ακτινοβολια  της  πανω σε ολα οσα ερχονται μεσα στην επιγνωση της και  τιποτα δεν αποκλειεται.Δε γνωριζει  το κακο η την ασχημια  ελπιζει, εμπιστευεται, πιστευει, αγαπαει.Εσεις  οι ανθρωποι   δε ξερετε ποσα χανετε με το να μη γνωριζετε τον αληθινο σας εαυτο.Δεν ειστε ουτε το σωμα, ουτε ο νους, ουτε το καυσιμο, ουτε η φωτια.Αυτα  εμφανιζονται κι εξαφανιζονται, υπακουοντας  στους δικους τους νομους.
Αγαπατε, εκεινο που ειστε, τον αληθινο σας εαυτο, κι οτι κι αν κανετε, το κανετε για την ευτυχια σας.
Το  να τον βρειτε,  να τον γνωρισετε και να τον περιποιηθειτε, ειναι η βασικη σας παρορμηση.
Απο αμνημονευτους χρονους αγαπατε τον εαυτο σας,αλλα ποτε με σοφια. Χρησιμοποιηστε το σωμα και το νου σας  σοφα στην υπηρεσια του εαυτου αυτο ειναι ολο. Να  ειστε  αληθινος  προς τον εαυτο σας αγαπηστε τον εαυτο απολυτα. Μην  υποκρινεστε πως αγαπατε τους αλλους  οπως τον εαυτο σας.
Δεν μπορειτε   να τους αγαπησετε, εκτος κι αν εχετε συνειδητοποιησει πως αυτοι ειναι ενα με σας.
Μην προσποιειστε  πως ειστε αυτο που δεν ειστε, μην αρνειστε  να ειστε εκεινο  που ειστε, η αγαπη σας για τους αλλους ειναι το αποτελεσμα της αυτογνωσιας, οχι η αιτια της. Χωρις  της  αυτοπραγματωση, καμια αρετη δεν ειναι γνησια. Οταν θα γνωριζετε   περα απο καθε  αμφιβολια  οτι η ιδια η ζωη ρεει  μεσα απο ολα  οσα  υπαρχουν  και οτι εσεις  ειστε αυτη η ζωη, τοτε θα αγαπατε τα παντα  φυσικα και αυθορμητα. Οταν θα  συνειδητοποιησετε το βαθος και την πληροτητα  της  αγαπη σας για τον εαυτο σας, θα γνωρισετε πλεον οτι καθε εμβυο ον και το συμπαν ολοκληρο περιλαμβανονται  στη στοργη σας.Ομως  οταν  βλεπετε κατι ως χωριστο απο σας, δεν μπορειτε να το αγαπησετε  επειδη φοβαστε. Η αποξενωση προκαλει φοβο, κι ο φοβος βαθαινει  την  αποξενωση.
Προκειται  για εναν φαυλο κυκλο. Μονο  η αυτοπραγματωση μπορει να το σπασει. Κινηθειτε  αποφασιστικα προς αυτον το στοχο..

ΣΡΙ   ΝΙΣΑΡΓΚΑΝΤΑΤΤΑ     ΜΑΧΑΡΑΤΖ

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΖΗΝ

Οι  αποψεις και τα πραβληματα  των αλλων μπορει να ειναι  κολλητικα. Μην υπονομευεις  τον εαυτο σου υιοθετωντας   απο    αγνοια  αρνητικες, μη παραγωγικες στασεις και τροπους  δια  μεσου των συναναστροφων σου με αλλους.
Αν ερθεις  σε επαφη με εναν απογοητευμενο  φιλο, ενα θλιμμενο γονιο, η ενα συναδελφο που η τυχη του εχει  ξαφνικα αντιστραφει, προσεχε  να μην αποκαρδιωθεις  ο ιδιος απο  την προφανη αυτην ατυχια.  Θυμισου να κανεις διακριση  αναμεσα στα ιδια τα γεγονοτα και στις ερμηνειες σου  για αυτα.
Υπενθυμησε στον εαυτο σου: << Αυτο  που πληγωνει το ατομο αυτο δεν ειναι το ιδιο  το περιστατικο, γιατι ενα αλλο ατομο  μπορει να μην αισθανονταν καθολου καταθλιψη απο την κατασταση αυτη. Αυτο  που πληγωνει το ατομο αυτο ειναι η συμπεριφορα του ιδιου  που την εχει υιοθετηση  χωρις κριση>>. Το να  προσχωρουμε  στις παραπλανημενες  αποφασεις τους και να υιοθετουμε  τα αρνητικα συναισθηματα  των  ατομων   για τα οποια νοιαζομαστε, δεν αποτελει  επιδειξη ευγενειας η φιλιας. Παραμενοντας   αδεσμευτοι και  αποφευγοντας τις  μελοδραματικες αντιδρασεις προσφερουμε καλυτερη υπηρεσια  στον εαυτο μας  και στους αλλους.
Ωστοσο, αν βρεις  τον εαυτο σου να συνομιλει  με καποιον που βρισκεται  σε καταθλιψη, η που ειναι απογοητευμενος , να εισαι ευγενικος και να τον ακουσεις με συμπονια, αλλα μην επιτρεπεις  στον εαυτο σου να παρασυρθει μαζι του προς τα κατω.  


ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ

ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟ

Η  πραγματωση δεν ειναι παρα  το αντιθετο της αγνοιας. Το  να θεωρει κανεις  τον κοσμο ως  πραγματικο και τον Εαυτο ως απατηλο  ειναι αγνοια, η αιτια της θλιψης. Το να γνωριζετε, πως ο Εαυτος ειναι η μοναδικη πραγματικοτητα και πως ολα τα αλλα  ειναι προσωρινα και φευγαλεα, ειναι ελευθερια, γαληνη και χαρα. Ειναι ολα πολυ απλα. Αντι  να βλεπετε τα πραγματα οπως τα φανταζεστε, μαθετε να τα βλεπετε οπως ειναι. Οταν μπορεσετε  να τα βλεπετε οπως ειναι, θα βλεπετε  και τον εαυτο σας οπως πραγματικα ειστε. Ειναι σαν να καθαριζετε εναν καθρεφτη. Ο ιδιος καθρεφτης που θα σας δειχνει  τον κοσμο οπως ειναι, θα σας δειχνει και το δικο σας  προσωπο. Η σκεψη <<Εγω  Ειμαι>> ειναι το πανι  που καθαριζει και τον καθρεφτη , χρησιμοποιηστε το.
Με  την αυτοπραγματωση  η ευχαριστηση  και ο πονος εχασαν την εξουσια που ειχαν πανω μου. Ελευθερωθηκα απο την επιθυμια και το φοβο. Ειδα τον εαυτο μου πληρη, χωρις την αναγκη οποιουδηποτε πραγματος. Ειδα  πως μεσα στον ωκεανο της καθαρης επιγνωσης, πανω στην επιφανεια  της οικουμενικης συνειδησης, τα αναριθμητα κυματα του φαινομενικου κοσμου υψωνονταν  και υποχωρουσαν χωρις αρχη και τελος. Ως συνειδηση, ειναι ολα ο εαυτος μου. Ως συμβαντα  ειναι ολα δικα μου. Υπαρχει μια μυστηριωδης  δυναμη που τα φροντιζει.Αυτη η δυναμη ειναι  η επιγνωση, ο Εαυτος, η Ζωη, ο Θεος, η οποιοδηποτε αλλο ονομα  θελετε να του δωσετε.Ειναι το θεμελιο, το εσχατο  στερεωμα ολων οσα υπαρχουν, οπως  ακριβως ο χρυσος αποτελει τη βαση ολων των χρυσων κοσμηματων. Και  ειναι τοσο στενα και βαθεια δικος μας. Αφαιρεστε το ονομα και την μορφη  απο τα κοσμηματα  και τοτε ο χρυσος θα γινει φανερος. Ελευθερωθειτε απο το ονομα και τη μορφη και απο τις επιθυμιες και τους φοβους που δημιουργουν, και τι θα μεινει; Ναι, το κενο απομενει.Αλλα αυτο το κενο ειναι γεματο ως το χειλος. Ειναι το αιωνιο δυναμικο, οπως η συνειδηση ειναι το αιωνιο ενεργητικο. Παρελθον,  παρον και μελλον -ολα ειναι εκει . Και απειρως πιο πολλα..

Σρι   Νισαργκανταττα  Μαχαρατζ