Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ




Ο  Θεος  ειναι  Αιωνια   Σιγη
Σε  αυτους  που
Τον  αγαπανε  αγνα
μιλαει μεσω της  φωνης
της  σιωπηρης  διαισθησης.

Μην  σπαταλας  αυτα  τα   λιγοστα,
πολυτιμα  επιγεια  χρονια.
Το   πουλι  της  ζωης
δεν  εχει  παρα  μια  συντομη  τροχια
του χρονου  να πεταξει.
Συντομα- αχ,
ποσο  λυπηρα  συντομα.
θα  ξεγλιστρισει  απο  την  γιηνη
μορφη  του και  θα  εξαφανιστει
μεσα   στο  Απειρο.

Ω  οξυδερκη!
υψωσου  πανω  απο  τις  δυαδικοτητες της  ζωης
πανω απο  τις  ατελειωτες διαβαθμισεις
της  σχετικοτητας.
Ιδου!  καθε  σχεδιο  επιτυχιας,
τοσο  ασκοπα  εναγκαλισμενο.
καθε  δεσποζουσα  καταστροφη,
τοσο  τρογμαμενα  αποκηρυγμενη-
ολα  εχουν  ως  αθροισμα  τους , μηδεν!
Τι  αλλο  ειναι  παρα  αποκυηματα  φαντασιας,
φευγαλεα  τεκνα  διανοιας
στο   σταθερα  μεταβαλλομενο  ονειρο  της  ζωης,
Αγνοησε  τα !

Ασε  τον  κοσμο  να  φωναξει  εξωφρενικα,
η  να πηδα   πανω  κατω
σε  μια υστερια  εσφαλμενης   χαρας,
τι  σημασια  εχει?
Ειναι   ολα  μια παρελαση
ψυχαγωγικη, πολυχρωμη ,
παρολα  αυτα
μοναχα  μια  παρελαση,
που περνα  ατελειωτα.

Ανθρωποι  παντου
προς  αναζητηση
της  ευτυχιας εξω απο τον   εαυτο τους,
ανακαλυπτουν στο τελος
οτι την γυρευαν
σε μια   αδεια   αφθονια,
και  ρουφουσαν  πυρετωδως
απο το  χειλος  ενος  κρυσταλλινου   ποτηριου
μεσα απο το  οποιο  ποτε  δεν  ειχε  χυθει
το  κρασι  της  χαρας.

Η  ευτυχια  ανθιζει  φυσικα
στις  καρδιες
οσων  ειναι  εσωτερικα  ελευθεροι.
Κυλα  αυθορμητα , σαν  βουνοπηγη
μετα  τις  νεροποντες   του  Απριλη,
μεσα   στις   διανοιες   που αρκουνται
με το να ζουν απλα
και που προθυμα  απαρνουνται
τον σωρο  των  περιττων,
 υποτιθεμενων <<αναγκαιοτητων>.
τα  ονειρικα  καστρα
μιας  ανησυχης  διανοιας..

Το  να  αναζητουμε  την ευτυχια
εξω  απο τους  εαυτους  μας
ειναι  σαν  να  προσπαθουμε να
πιασουμε  με   λασο ενα   συννεφο.
Η  ευτυχια  δεν  ειναι  ενα  αντικειμενο.
Ειναι μια  κατανοηση της  διανοιας.
Πρεπει   να  βιωθει...


Αποσπασματα  απο Το  Ρουμπαγιατ
του   Ομαρ  Καγιαμ.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου